چگونه برندینگ سازمانی، روح و اعتبار کسب‌وکار شما را می‌سازد؟

چرا در بازاری رقابتی، برخی شرکت‌ها بیشتر دیده شده و قابل اعتمادترند؟ پاسخ در برندینگ سازمانی است.

تصور کنید وارد بازاری شده‌اید که صدها شرکت مشابه در حال رقابت هستند. همه آن‌ها محصولات باکیفیت تولید می‌کنند، قیمت‌های رقابتی دارند و خدمات مشتری خوبی ارائه می‌دهند. اما چرا برخی از این شرکت‌ها بلافاصله توجه شما را جلب می‌کنند؟ چرا به برخی بیشتر اعتماد می‌کنید؟ و چرا برای کار کردن در یکی از آن‌ها علاقه‌مندتر هستید؟

پاسخ این سؤالات در مفهومی به نام برندینگ شرکتی یا سازمانی نهفته است؛ مفهومی که فراتر از داشتن یک لوگوی زیبا یا شعار جذاب است. این هنر و علم ساختن هویتی یکپارچه و قدرتمند برای کل سازمان است که نه تنها محصولات و خدمات، بلکه فرهنگ، ارزش‌ها و آینده‌نگری شرکت را در بر می‌گیرد. در دنیای امروز که مصرف‌کنندگان، سرمایه‌گذاران و کارمندان به دنبال معنا، هدف و ارتباط عمیق‌تر با برندها هستند و بیش از 80% از تصمیمات خرید تحت تأثیر شهرت برند است، برندینگ سازمانی تبدیل به یک ضرورت استراتژیک شده است. در این مقاله هیستوبرند به طور تخصصی با مفهوم “برندینگ سازمانی (Corporate Branding)” آشنا خواهیم شد و ابعاد پنهان آن را کشف می‌کنیم.

تعریف جامع برندینگ سازمانی

برندینگ سازمانی فرآیند ایجاد، توسعه و مدیریت هویت کلی یک سازمان است که شامل تمام جنبه‌های تعامل آن سازمان با دنیای بیرون می‌شود. برخلاف برندینگ محصول که بر یک کالا یا خدمت خاص تمرکز دارد، برندینگ سازمانی نگاهی جامع به کل سازمان دارد. این رویکرد به معنای ساختن “یک داستان یکپارچه و معتبر برای کل سازمان” است.

این رویکرد شامل موارد زیر است:

• هویت بصری: لوگو، رنگ‌ها، فونت‌ها و عناصر گرافیکی که به برند یک ظاهر منحصربه‌فرد می‌بخشند.
• پیام و ارتباطات: نحوه صحبت کردن و تعامل با ذینفعان (مشتریان، کارمندان، سرمایه‌گذاران، جامعه) که لحن و صدای برند را شکل می‌دهد.
• فرهنگ سازمانی: ارزش‌ها، باورها و رفتارهای درونی که کارکنان را هدایت می‌کند و بر تجربه مشتری تأثیر می‌گذارد.
• تجربه ذینفعان: مجموع تمامی نقاط تماسی که مشتریان، کارمندان و شرکا با سازمان دارند و احساسی که در آن‌ها ایجاد می‌شود.
• موقعیت‌یابی: جایگاهی که سازمان در بازار و جامعه در ذهن مخاطبان هدف خود اشغال می‌کند و آن را از رقبا متمایز می‌سازد.

تفاوت برندینگ سازمانی با سایر انواع برندینگ

برای درک بهتر برندینگ سازمانی، بیایید آن را با سایر انواع مقایسه کنیم:

• برندینگ سازمانی در مقابل برندینگ محصول:

  • برندینگ سازمانی: تمرکز بر کل سازمان، ارزش‌ها و مأموریت آن (مثال: سامسونگ به عنوان یک شرکت فناوری و الکترونیک). هدف، ایجاد اعتماد به نام شرکت است که به تمامی محصولات آن منتقل می‌شود.
  • برندینگ محصول: تمرکز بر یک محصول یا خط تولید خاص با هویت و جایگاه منحصربه‌فرد (مثال: گوشی گلکسی اس سامسونگ). هدف، متمایز کردن یک محصول خاص در بازار است.

برندینگ سازمانی و برندینگ محصول در حالت ایده‌آل باید مکمل یکدیگر باشند، اما گاهی تعادل به هم می‌خورد و محصول بر شرکت سایه می‌اندازد. برندینگ سازمانی مانند چتری عمل می‌کند که همه فعالیت‌های سازمان را پوشش می‌دهد و بر اعتماد کلی متمرکز است، در حالی که برندینگ محصول مثل نیزه‌ای تیز برای نفوذ در بازارهای خاص طراحی شده است. شرکت‌هایی مثل سامسونگ از این تعامل هوشمندانه بهره می‌برند، اما گاهی محصول آن‌قدر قدرتمند می‌شود که خود شرکت را تحت الشعاع قرار می‌دهد. به عنوان مثال گوشی  آیفون که تقریبا همه مردم دنیا حداقل یک بار اسم آن را شنیده‌اند ولی نمی‌دانند که شرکت اپل چه محصولات دیگری دارد، یا نسکافه که  یک شرکت بزرگ در زمینه محصولات و فرآورده‌های قهوه است به عنوان قهوه فوری شناخته می‌شود.

این وضعیت هم فرصت است هم تهدید؛ فرصت چون محصول به قدری قوی است که خودش تبدیل به یک یک برند شده، اما تهدید چون ممکن است شرکت را در معرفی محصولات جدید محدود کند و مردم فکر کنند شرکت فقط همان یک محصول را دارد.

• برندینگ سازمانی در مقابل برندینگ شخصی:

  • برندینگ سازمانی: هویت سازمانی و جمعی که توسط یک تیم و برای یک نهاد حقوقی ایجاد می‌شود.
  • برندینگ شخصی: هویت فردی و شخصی یک فرد متخصص یا چهره عمومی (مثال: ایلان ماسک). این برند بر تخصص، ارزش‌ها و سبک ارتباطی فرد تمرکز دارد.

ایلان ماسک، تسلا و X (توییتر سابق) یکی از بارزترین نمونه‌های تعامل پیچیده بین برندینگ سازمانی و برندینگ شخصی در تاریخ تجارت مدرن است. ماسک با شخصیتی جنجالی و حضور پررنگ در شبکه‌های اجتماعی، برند شخصی قدرتمندی ساخته که هم بزرگترین دارایی و هم بزرگترین تهدید شرکت‌هایش محسوب می‌شود. برند تسلا در سال ۲۰۲۴ حدود ۱۵ میلیارد دلار از ارزش خود را از دست داد و از ۵۸.۳ میلیارد دلار به ۴۳ میلیارد دلار رسید، که تحلیلگران بخشی از آن را به “رفتارهای تخاصمی” ماسک نسبت می‌دهند. خرید توییتر و تبدیل آن به X نیز مسیر پرپیچ و خمی بوده؛ ارزش این پلتفرم از ۴۴ میلیارد دلار در زمان خرید به ۱۰ میلیارد دلار در اکتبر ۲۰۲۴ رسید اما ماسک با مانورهای مالی پیچیده سعی در بازگرداندن آن به ارزش اولیه دارد. بر اساس نظرسنجی شرکت تحقیقاتی Morning Consult  پس از انتخل دونالد ترامپ به عنوان رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا، علاقه دموکرات‌ها به خرید تسلا ۲۲ درصد کاهش و در مقابل علاقه جمهوری‌خواهان ۱۶ درصد افزایش پیدا کرده است. این موضوع یکی از مواردی که  برند شخصی ایلان ماسک بر برندهای سازمانی‌اش سایه انداخته است.

دو مثال فوق  نشان می‌دهد که برندینگ شخصی وقتی بیش از حد قدرتمند می‌شود، می‌تواند برندهای سازمانی را گروگان بگیرد و آن‌ها را وادار به دنبال کردن مسیر شخصیت رهبر کند، حتی اگر این مسیر با منافع تجاری در تضاد باشد.

• برندینگ سازمانی در مقابل برندینگ مکان (Place Branding):
  • برندینگ سازمانی: هویت یک سازمان که در هر کجا فعالیت می‌کند.
  • برندینگ مکان: هویت یک شهر، منطقه یا کشور با هدف جذب گردشگر، سرمایه‌گذار یا ساکنان (مثال: برند “I Love NY” برای شهر نیویورک).

…برندینگ مکان یا Place Branding نسبت به برندینگ سازمانی پیچیدگی‌های منحصربه‌فردی دارد، چرا که مکان‌ها برخلاف شرکت‌ها متعلق به یک مالک واحد نیستند و باید همزمان مخاطبان مختلفی از جمله گردشگران، سرمایه‌گذاران، ساکنان و کسب‌وکارها را هدف‌گیری کنند. سنگاپور و دبی دو نمونه برجسته و موفق از این رویکرد هستند که مسیرهای متفاوتی طی کرده‌اند. سنگاپور با شعار “Uniquely Singapore” در سال ۲۰۰۴ توانست تعداد بازدیدکنندگان خود را از ۹۸ هزار نفر در ۱۹۶۵ به ۱۶ میلیون نفر در ۲۰۱۳ برساند و از یک جزیره کسل‌کننده به یک مقصد پر از تجربه‌های منحصربه‌فرد تبدیل شود. دبی نیز با رویکردی جسورانه‌تر، خود را به عنوان یک هاب تجاری جهانی با فلسفه “اتصال اذهان، خلق آینده” موضع‌یابی کرده و با پروژه‌های معماری مشهور مثل برج خلیفه و جزایر مصنوعی، برند لوکس و آینده‌نگری ساخته است. اما چالش اصلی برندینگ مکان این است که تصاویر متضادی از مدرنیته و ریشه‌های فرهنگی باید با یکدیگر متعادل شوند – همانطور که دبی با ترکیب هتل‌های مدرن و بازارهای سنتی این توازن را جستجو می‌کند. همچنین، در دوران حاضر که شهرهای هوشمند و پروژه‌های عظیم توسعه شهری در حال شکل‌گیری هستند (مانند نئوم در عربستان سعودی)، چالش برندینگ مکان ابعاد جدیدی یافته و نیازمند تعریف هویتی فراتر از جاذبه‌های صرفاً توریستی است. برندینگ سازمانی می‌تواند پیام واحدی داشته باشد، اما برندینگ مکان باید همزمان قانون یک ایده برای هر میلیون نفر جمعیت را رعایت کند تا پیام‌هایش گنگ نشود، و در عین حال نیازهای متنوع ذینفعان مختلف را پاسخ دهد.”

چرخه حیات برندینگ سازمانی

برندینگ سازمانی یک سیکل زندگی پیچیده و مستمر دارد که هیچگاه واقعاً متوقف نمی‌شود، بلکه همواره در حال تطبیق و تحول است. این چرخه حیات نه تنها مراحل خطی است، بلکه یک فرآیند حلقوی و تکاملی که هر مرحله بر دیگری تأثیر می‌گذارد و از آن تأثیر می‌پذیرد.

1. مرحله تحلیل و کشف
   مرحله تحلیل و کشف بنیان کل چرخه حیات برند است. این مرحله فراتر از یک تجزیه و تحلیل ساده SWOT است؛ شامل کاربردشناسی عمیق مشتریان، تحلیل Journey Map مشتریان، بررسی تجربه کاربری در نقاط تماس مختلف، و بررسی موقعیت رقابتی از طریق روش‌هایی مثل Brand Positioning Canvas می‌شود. در این مرحله، استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی برای تحلیل داده‌های بازار و پیش‌بینی روندهای مصرف‌کننده، و همچنین تحقیقات قوم‌نگاری (Ethnographic Research) برای درک عمیق‌تر رفتار مشتریان، اهمیت فزاینده‌ای یافته است. در این مرحله برند “هویت اصلی خود را تشکیل می‌دهد – ارزش‌ها، مأموریت و عناصر بصری (لوگو، رنگ‌ها، تایپوگرافی)” و باید درنظر بگیرد که آگاهی محدودی از برند وجود دارد.”
2. مرحله استراتژی‌سازی
   جایی است که برند شخصیت و جهت‌گیری خود را مشخص می‌کند. این مرحله شامل تعریف Brand Archetype، ایجاد Value Proposition منحصربه‌فرد، طراحی معماری برند (House of Brand, Branded House & …)، و توسعه استراتژی پیام‌رسانی برای مخاطبان مختلف است. برندها در این مرحله از برند محصول به سمت برند خدمات و سپس به برند سازمانی یا جهانی تکامل می‌یابند.
3. مرحله طراحی و توسعه
   زمانی است که استراتژی به ابزارهای عملی تبدیل می‌شود. فراتر از طراحی لوگو، این مرحله شامل ایجاد سیستم هویت بصری جامع، توسعه Brand Voice & Tone، طراحی Guidelines کاربردی برای تیم‌های مختلف، و ایجاد Template های قابل استفاده برای تمام نقاط تماس است. همچنین شامل طراحی تجربه برند در کانال‌های دیجیتال و فیزیکی می‌شود.
4. مرحله پیاده‌سازی
   بحرانی‌ترین مرحله است چرا که تئوری به عمل تبدیل می‌شود. در این مرحله رقابت شدید می‌شود و برندها باید خود را متمایز کنند. این مرحله نیازمند آموزش کارکنان، پیاده‌سازی در تمام Touchpoint ها، ایجاد فرهنگ برند درونی، و اطمینان از یکپارچگی پیام در تمام کانال‌هاست. اغلب شرکت‌ها در همین مرحله شکست می‌خورند زیرا عدم هماهنگی بین تیم‌های مختلف باعث ناهمسانی برند می‌شود.
5. مرحله مدیریت و نظارت
   مرحله مدیریت و نظارت مهم‌ترین مرحله‌ای است که اغلب نادیده گرفته می‌شود. شاخص‌های کلیدی عملکرد برند شامل آگاهی از برند (Top of Mind, Aided, Unaided)، وفاداری برند، ارزش مدت زندگی مشتری، Net Promoter Score، Brand Equity و Share of Voice، نظارت بر احساسات آنلاین، میزان تعامل برند است. اندازه‌گیری باید هم بصورت Real-time و هم Point-in-time انجام شود تا بتوان به سرعت تطبیق کرد. ابزارهای تحلیل داده‌های بزرگ (Big Data Analytics)، پلتفرم‌های Social Listening و هوش مصنوعی در این مرحله نقش حیاتی ایفا می‌کنند و به برندها امکان می‌دهند تا با دقتی بی‌سابقه، نبض بازار و احساسات عمومی را در دست داشته باشند.

نکته حیاتی این است که برندها هم مثل موجودات زنده مراحل مختلف رشد، بلوغ و افول را طی می‌کنند و چرخه حیات برند معمولاً طولانی‌تر از چرخه محصول است چون برند می‌تواند محصولات متنوعی عرضه کند. همین موضوع باعث می‌شود که برندینگ سازمانی فرآیندی مستمر و پویا باشد که هرگز به پایان نمی‌رسد، بلکه همواره در حال بهبود و تطبیق با تغییرات بازار، فناوری و انتظارات مشتریان است.

اجزای کلیدی برندینگ سازمانی

برندینگ سازمانی مانند ساخت یک آسمان‌خراش است که بدون پایه‌های محکم و معماری دقیق، حتی زیباترین نما نیز فرو خواهد ریخت. اجزای کلیدی برندینگ سازمانی همان ستون‌های اصلی این بنای بزرگ هستند که هر کدام نقش منحصربه‌فردی در ایجاد یک موجودیت قدرتمند و ماندگار ایفا می‌کنند. این اجزا نه تنها با یکدیگر در تعامل هستند، بلکه باید به گونه‌ای هماهنگ و منسجم طراحی شوند که بتوانند در ذهن مخاطبان تصویری واحد و قابل تشخیص از برند ایجاد کنند. درست مثل ارکستری که هر ساز نت‌های خود را می‌نوازد اما در نهایت ملودی واحد و هارمونیکی خلق می‌شود. هیستوبرند با نگاهی “خردمند” به این موضوع، به تحلیل دقیق و عمیق هر یک از این اجزا می‌پردازد تا مسیر ساخت برندی پایدار و تأثیرگذار را برای شما هموار کند.

هویت محوری (Core Identity)

هویت محوری، ستون فقرات هر برند سازمانی است؛ دلیل وجودی و جهت‌گیری بلندمدت آن را مشخص می‌کند. این همان چیزی است که هیستوبرند در “کشف داستان‌های پشت پرده برندها” به دنبال آن است. هویت محوری شامل:

• مأموریت (Mission): دلیل وجود سازمان و کاری که امروز انجام می‌دهد. مأموریت، بیانیه کوتاهی است که هدف اصلی و منحصر به فرد یک سازمان را مشخص می‌کند. این بخش پاسخ می‌دهد که “چرا ما وجود داریم؟” و “چه کاری انجام می‌دهیم؟” یک مأموریت قوی، شفافیت را در داخل و خارج سازمان ایجاد می‌کند و به عنوان یک قطب‌نما برای تصمیم‌گیری‌ها عمل می‌کند.
  • مثال: گوگل – “سازماندهی اطلاعات جهان و دسترسی همگانی به آن” (این مأموریت، هسته اصلی فعالیت‌های گوگل را از موتور جستجو تا سایر خدماتش نشان می‌دهد.)
  • مثال: نایک – “آوردن الهام و نوآوری به هر ورزشکار در جهان.” (این مأموریت فراتر از فروش کفش است و به توانمندسازی افراد می‌پردازد.)
• چشم‌انداز (Vision): تصویر آینده مطلوب و جایی که سازمان می‌خواهد به آن برسد. چشم‌انداز، تصویری الهام‌بخش و بلندمدت از آینده‌ای است که سازمان در پی خلق آن است. این بخش پاسخ می‌دهد که “ما می‌خواهیم به کجا برویم؟” و “در آینده چه چیزی را می‌خواهیم تغییر دهیم؟” چشم‌انداز، کارکنان را متحد کرده و به آن‌ها انگیزه می‌دهد تا برای یک هدف مشترک تلاش کنند.
  • مثال: تسلا – “تسریع انتقال جهان به انرژی پایدار” (این چشم‌انداز، هدف بزرگ‌تر تسلا را فراتر از تولید خودرو نشان می‌دهد.)
  • مثال: مایکروسافت – “توانمندسازی هر فرد و هر سازمان در جهان برای دستیابی به موفقیت‌های بیشتر.” (این چشم‌انداز، گستره تأثیرگذاری مایکروسافت را نشان می‌دهد.)
• ارزش‌های محوری (Core Values): اصول راهنمای رفتار و باورهای بنیادین سازمان. ارزش‌های محوری، مجموعه‌ای از اصول اخلاقی و رفتاری هستند که فرهنگ سازمانی را شکل می‌دهند و بر تمامی تعاملات، از تصمیم‌گیری‌های داخلی تا ارتباط با مشتریان، تأثیر می‌گذارند. این ارزش‌ها باید واقعی و قابل اجرا باشند.
  • مثال: اپل – سادگی، نوآوری، کیفیت (این ارزش‌ها در طراحی محصولات، تجربه کاربری و حتی بازاریابی اپل مشهود است.)
  • مثال: آمازون – مشتری‌مداری، مالکیت، اختراع و ساده‌سازی، درست بودن (این ارزش‌ها، زیربنای رویکرد آمازون به کسب‌وکار هستند.)

شخصیت برند (Brand Personality)

شخصیت برند، مجموعه‌ای از ویژگی‌های انسانی است که به سازمان نسبت داده می‌شود و به آن کمک می‌کند تا با مخاطبان خود ارتباط عاطفی برقرار کند.

• مدل پنج بعدی شخصیت برند (بر اساس تحقیقات جنیفر آکر):
  • صمیمیت (Sincerity): دوست‌داشتنی، خانوادگی، صادق، زمینی، مهربان. (مثال: کوکاکولا، جانسون اند جانسون)
    • این ویژگی‌ها بر پایه صداقت و قابل اعتماد بودن بنا شده‌اند. برندی با شخصیت صمیمی، حس راحتی و آشنایی را به مخاطب القا می‌کند و معمولاً بر ارزش‌های سنتی و ارتباطات دوستانه تأکید دارد.
  • هیجان (Excitement): جسور، انرژی‌بخش، تخیلی، به‌روز، با روحیه. (مثال: ردبول، نایک)
    • برندهای هیجان‌انگیز، نوآوری، جوانی و ماجراجویی را ترویج می‌کنند. آن‌ها به دنبال شکستن مرزها و ایجاد تجربه‌های جدید و پرشور برای مخاطبان خود هستند.
  • شایستگی (Competence): قابل اعتماد، هوشمند، موفق، سخت‌کوش، رهبر. (مثال: مایکروسافت، مرسدس بنز)
    • این شخصیت بر قابلیت اطمینان، کارایی و تخصص تأکید دارد. برندهای شایسته، حس امنیت و اطمینان را به مشتریان می‌دهند که محصول یا خدمات آن‌ها بهترین عملکرد را خواهد داشت.
  • پیچیدگی (Sophistication): شیک، جذاب، جذب‌کننده، لوکس، کلاسیک. (مثال: شنل، رولکس)
    • برندهای پیچیده، حس انحصار، ظرافت و تجمل را القا می‌کنند. آن‌ها اغلب با کیفیت بالا، طراحی بی‌نظیر و سبک زندگی خاصی مرتبط هستند.
  • استواری (Ruggedness): در فضای باز، سخت‌کوش، قوی، خشن، مردانه. (مثال: جیپ، هارلی دیویدسون)
    • این شخصیت بر قدرت، دوام و ارتباط با طبیعت و ماجراجویی تأکید دارد. برندهای استوار، حس استقلال و مقاومت را به مخاطب منتقل می‌کنند.

موقعیت‌یابی برند (Brand Positioning)

موقعیت‌یابی تعیین جایگاه منحصربه‌فرد برند در ذهن مخاطبان هدف نسبت به رقبا است. این فرآیند  کمک می‌کند که یک برند چگونه می‌تواند در بازار شلوغ امروز متمایز شود.

• عناصر موقعیت‌یابی (Statement Positioning):
  • گروه هدف (Target Audience): چه کسانی مشتریان اصلی ما هستند؟ (مثال: برای هیستوبرند، “فعالان حوزه برندینگ و تبلیغات، دانشجویان و علاقه‌مندان به داستان برندها”)
    • شناخت دقیق مخاطب، از جمله نیازها، خواسته‌ها، دغدغه‌ها و رفتارهای آن‌ها، اولین گام در موقعیت‌یابی است.
  • دسته‌بندی (Category): در چه حوزه‌ای فعالیت می‌کنیم؟ (مثال: “رسانه تخصصی برندینگ و مارکتینگ”)
    • تعیین دسته‌بندی، به مشتریان کمک می‌کند تا برند شما را در یک چارچوب ذهنی مشخص قرار دهند و آن را با رقبا مقایسه کنند.
  • تمایز (Differentiation): چه تفاوتی با رقبا داریم و چرا باید ما را انتخاب کنند؟ (مثال: “پوشش سریع اخبار با چاشنی تحلیل آکادمیک و داستان‌های پشت پرده برندها”)
    • این مهم‌ترین بخش موقعیت‌یابی است. باید نقاط قوت منحصر به فرد برند را که رقبا ندارند یا به خوبی انجام نمی‌دهند، شناسایی و برجسته کرد.
  • مزیت (Benefit): چه فایده‌ای برای مخاطب داریم؟ (مثال: “افزایش آگاهی و دانش مخاطبان، ایجاد کامیونیتی برای فعالان حوزه”)
    • مزیت، ارزشی است که برند برای مشتری ایجاد می‌کند. این می‌تواند یک مزیت عملکردی (functional) یا احساسی (emotional) باشد.

پیام و داستان برند (Brand Narrative)

هر برند قدرتمند، داستانی جذاب و الهام‌بخش دارد که فراتر از محصولات و خدمات آن است. این داستان، همان “ماجرا”یی است که هیستوبرند به دنبال کشف و روایت آن است. داستان برند، به مخاطبان کمک می‌کند تا با برند ارتباط عمیق‌تری برقرار کنند و آن را به خاطر بسپارند.

• عناصر داستان برند (بر اساس مدل سفر قهرمان):
  • قهرمان (Hero): چه کسی در مرکز داستان قرار دارد؟ آیا برند خود قهرمان است یا مشتری؟ (مثال: گاهی برندهای موفق قهرمان هستند و گاهی مخاطبان که با دانش ما توانمند می‌شوند.)
    • قهرمان داستان، کسی است که مخاطب می‌تواند با او همذات‌پنداری کند.
  • چالش (Challenge): مشکل اصلی یا معضلی که قهرمان با آن روبروست چیست؟ (مثال: ابهامات دنیای برندینگ، نیاز به دانش دست اول، عدم شفافیت در صنعت.)
    • هر داستان خوبی نیاز به یک درگیری یا چالش دارد که قهرمان باید بر آن غلبه کند.
  • راه‌حل (Solution): برند چگونه به قهرمان کمک می‌کند تا بر چالش غلبه کند؟ (مثال: ارائه تحلیل‌های دقیق، کشف داستان‌های ناگفته، ایجاد فضایی برای گفت‌وگو و تبادل دانش.)
    • اینجاست که برند به عنوان راهنما یا ابزاری برای قهرمان عمل می‌کند.
  • تحول (Transformation): چه تغییری در قهرمان یا دنیای او پس از مواجهه با راه‌حل رخ می‌دهد؟ (مثال: مخاطبان آگاه‌تر، فعالان برندینگ توانمندتر، صنعتی شفاف‌تر و قابل اعتمادتر.)
    • نتیجه نهایی داستان و تأثیری که برند بر زندگی قهرمان می‌گذارد.

این اجزا در کنار هم، یک برند سازمانی را از یک نام و لوگو به یک موجودیت زنده و معنادار تبدیل می‌کنند که می‌تواند با مخاطبانش ارتباط برقرار کند، اعتماد ایجاد کند و در بازار رقابتی امروز متمایز شود.

مزایای برندینگ سازمانی

برندینگ سازمانی قوی، نه تنها یک دارایی ناملموس است، بلکه مزایای ملموسی را برای سازمان به ارمغان می‌آورد که به طور مستقیم بر رشد و پایداری آن تأثیر می‌گذارد.

امکان انتقال اعتبار (Brand Extension Benefits)

یکی از مهم‌ترین مزایای برندینگ سازمانی قوی، امکان انتقال اعتبار از یک حوزه به حوزه دیگر است. این بدان معناست که اعتماد و شهرتی که برند در یک زمینه کسب کرده، می‌تواند به محصولات، خدمات یا حتی ورود به بازارهای جدید منتقل شود.

• به عنوان مثال برند اسنپ ابتدا تنها با سرویس درخواست خودرو وارد بازار ایران شد و پس از چند سال با کسب اعتبار و شهرت به تدریج از سایر محصولات خود مثل اسنپ‌فود و اسنپ‌مارکت رونمایی کرد. به دلیل اینکه برند اسنپ جایگاه قابل قبولی کسب کرده بود این محصولات و سایر محصولاتی که بعد‌ها توسط گروه اسنپ معرفی شد به دلیل اعتباری که برند داشت در زمان کوتاه‌تری به موفقیت رسیدند .
• به عنوان مثال ویرجین (Virgin) ریچارد برانسون ریچارد برانسون برند ویرجین را از صنعت موسیقی (Virgin Records) شروع کرد و به تدریج به حمل‌ونقل هوایی (Virgin Atlantic)، فضایی (Virgin Galactic)، موبایل (Virgin Mobile) و حتی بانکداری (Virgin Money) گسترش داد. قدرت برند سازمانی ویرجین در “چالش با وضع موجود” و “تمرکز بر تجربه مشتری” باعث شد که مردم حتی بدون آشنایی با جزئیات، به محصولات جدید این شرکت اعتماد کنند. این “ماجراجویی” در حوزه‌های مختلف، با روح “جستجوگر” هیستوبرند همخوانی دارد.
• نحوه عملکرد اعتبار انتقالی:
  • اعتماد آماده: مشتریان با نام شرکت آشنا هستند و این آشنایی، حس اعتماد اولیه را ایجاد می‌کند.
  • کاهش ریسک درک‌شده: ورود به بازارهای جدید با یک برند شناخته‌شده، ریسک کمتری برای مصرف‌کنندگان به همراه دارد، زیرا آن‌ها از کیفیت و اعتبار کلی شرکت اطمینان دارند.
  • سرعت بیشتر در پذیرش: زمان کمتری برای ایجاد آگاهی و پذیرش محصول یا خدمت جدید در بازار لازم است، زیرا برند از قبل جایگاه خود را دارد.

صرفه‌جویی در مقیاس (Economies of Scale)

برندینگ سازمانی قوی مانند یک سیستم عصبی مرکزی عمل می‌کند که تمام اعضای بدن سازمان را به هم متصل کرده و امکان بهینه‌سازی منابع و کاهش هزینه‌ها را در بلندمدت فراهم می‌کند. این مزیت بخصوص زمانی نمود پیدا می‌کند که شرکت محصولات یا خدمات متنوعی ارائه می‌دهد اما همه آن‌ها تحت چتر یک برند واحد قرار دارند.

صرفه‌جویی در بازاریابی:

• کمپین‌های یکپارچه: به جای طراحی کمپین‌های تبلیغاتی جداگانه برای هر محصول، می‌توان یک کمپین واحد برای چندین محصول یا کل شرکت اجرا کرد. این کار نه تنها هزینه‌ها را کاهش می‌دهد، بلکه پیام برند را نیز قوی‌تر و یکپارچه‌تر می‌کند.
• استفاده مشترک از کانال‌ها: استفاده مشترک از کانال‌های ارتباطی و پلتفرم‌های تبلیغاتی، هزینه‌ها را به طور قابل توجهی کاهش می‌دهد. به جای خرید فضای تبلیغاتی برای هر محصول جداگانه، می‌توان با یک خرید بزرگ، تمام محصولات را معرفی کرد.
• کاهش هزینه‌های تولید محتوا: محتوا با یک هویت برند یکپارچه تولید می‌شود که منجر به کاهش هزینه‌های طراحی، عکاسی، فیلم‌برداری و تولید محتوای متنوع می‌شود.

صرفه‌جویی در عملیات:

• سیستم‌های یکپارچه: پیاده‌سازی سیستم‌های یکپارچه مدیریت (ERP، CRM، HRM) در سراسر سازمان باعث کاهش هزینه‌های نرم‌افزاری، آموزشی و نگهداری می‌شود.
• استانداردسازی فرآیندها: استانداردسازی فرآیندها و رویه‌ها در تمامی بخش‌ها منجر به کاهش خطا، افزایش کارایی و کاهش هزینه‌های آموزش و نظارت می‌شود.
• تشریک منابع: تشریک منابع انسانی و فنی در بین واحدهای مختلف کسب‌وکار باعث بهینه‌سازی استفاده از نیروی کار و امکانات می‌شود.

مثال عملی: گروه اسنپ

گروه اسنپ نمونه بارز صرفه‌جویی در مقیاس از طریق برندینگ سازمانی است:

صرفه‌جویی در بازاریابی:

• اسنپ به جای اینکه برای اسنپ‌فود، اسنپ‌مارکت، اسنپ‌تریپ و اسنپ‌پی کمپین‌های مجزا طراحی کند، کمپین‌های یکپارچه‌ای  راه‌اندازی کرد که همه خدمات را پوشش می‌دهد.
• با استفاده از یک اپلیکیشن واحد، تمام خدمات را معرفی می‌کند که هزینه‌های طراحی و نگهداری چندین اپ جداگانه را حذف کرده است.

صرفه‌جویی در عملیات:

• مرکز تماس یکپارچه: یک مرکز تماس واحد برای پشتیبانی تمام خدمات به جای مراکز جداگانه.
• سیستم مدیریت یکپارچه: استفاده از یک سیستم CRM و ERP برای مدیریت تمام کسب‌وکارها.
• امکانات لجستیک مشترک: استفاده از ناوگان مشترک برای اسنپ، اسنپ‌فود و اسنپ‌مارکت که هزینه‌های عملیاتی را بهینه کرده است.

نتیجه اقتصادی: این صرفه‌جویی‌ها باعث شده که اسنپ بتواند خدمات جدید را با هزینه‌های پایین‌تر راه‌اندازی کند و سریع‌تر در بازار رقابتی حرکت کند. همچنین قدرت چانه‌زنی بالاتری با تأمین‌کنندگان، شرکای تبلیغاتی و حتی استخدام نیروی کار داشته باشد چرا که به عنوان یک مجموعه بزرگ وارد مذاکره می‌شود نه چندین شرکت کوچک مجزا.

جذابیت سرمایه‌گذاری

برندهای سازمانی قوی برای سرمایه‌گذاران جذاب‌تر هستند و می‌توانند به ارزش‌گذاری بالاتر شرکت کمک کنند. این جذابیت نه تنها در تئوری وجود دارد، بلکه مطالعات و رفتار سرمایه‌گذاران بزرگ آن را تأیید می‌کنند.  تحقیقات اینتربرند نشان می‌دهد که ۶۷ درصد از شرکت‌های موجود در شاخص S&P 500 ممکن است به طور نادرست ارزش‌گذاری شده باشند و جامعه سرمایه‌گذاری نفوذ برند بر ارزش‌گذاری را به رسمیت می‌شناسد و برند یکی از مهم‌ترین ملاحظات سرمایه‌گذاران هنگام ارزیابی چشم‌انداز یک شرکت محسوب می‌شود.

مثال برجسته: سرمایه‌گذاری Warren Buffett در کوکاکولا

Warren Buffett، یکی از موفق‌ترین سرمایه‌گذاران تاریخ، نمونه بارز این موضوع است. به گزارش Investopedia او بیش از یک میلیارد دلار سهام کوکاکولا را در سال ۱۹۸۸ خریداری کرد، معادل ۶.۲ درصد از شرکت، که بزرگترین موقعیت در پورتفولیو برکشایر هاتاوی آن زمان بود.

نتایج مالی این سرمایه‌گذاری:

• برکشایر هاتاوی در سال ۲۰۲۴ قرار است ۷۷۶ میلیون دلار سود سهام از کوکاکولا دریافت کند
• این سهام امروز بیش از ۲۷.۶ میلیارد دلار ارزش دارد و برکشایر با ۴۰۰ میلیون سهم، بزرگترین سهامدار منفرد کوکاکولا محسوب می‌شود
• ارزش بازار کوکاکولا از ۱۶ میلیارد دلار در ۱۹۸۸ به ۲۹۸ میلیارد دلار در آگوست ۲۰۲۴ رسیده است

دلایل این سرمایه‌گذاری: Buffett اساساً بر اساس قدرت برند کوکاکولا تصمیم‌گیری کرد. او درک کرد که کوکاکولا برند قابل تشخیص جهانی و دسترسی جهانی ایجاد کرده که یک “خندق” یا مزیت رقابتی دور محصول اصلی نوشابه آن ایجاد می‌کند. Warren Buffett یک بار گفت که حتی اگر کسی ۱۰۰ میلیارد دلار به او بدهد تا کوکاکولا را به عنوان رهبر جدید در صنعت جهانی نوشیدنی از تخت سلطنت پایین بکشد، نمی‌تواند این کار را انجام دهد.

چرا برند برای سرمایه‌گذاران مهم است: “قدرت قیمت‌گذاری مهم‌ترین تصمیم در ارزیابی یک کسب‌وکار است” به قول Warren Buffett و برندهای قوی دقیقاً همین قدرت قیمت‌گذاری را دارند. مطالعه SiegelGale نشان داد که ۶۹ درصد مصرف‌کنندگان احتمال بیشتری برای توصیه یک برند دارند زیرا تجربیات و ارتباطات ساده‌تری ارائه می‌دهد.

اثر بر عملکرد بلندمدت: Jim Stengel، مدیر سابق بازاریابی Procter & Gamble، تأکید می‌کند که سرمایه‌گذاری در پورتفولیویی از شرکت‌های مبتنی بر هدف و ارزش، ۴۰۰ درصد سودآورتر از سرمایه‌گذاری در S&P 500 بوده است.

این مثال‌ها نشان می‌دهد که برندینگ سازمانی قوی نه تنها یک مفهوم انتزاعی نیست، بلکه مزیت رقابتی ملموسی است که مستقیماً بر ارزش شرکت و جذابیت آن برای سرمایه‌گذاران تأثیر می‌گذارد.

قدرت جذب و حفظ استعداد

برند سازمانی قوی مانند یک آهنربا برای استعدادهای برتر عمل می‌کند. قدرت یک برند باعث می‌شود تا استعداد‌ها برای دیده شدن و رشد بیشتر در فضای کسب‌و‌کار، حضور در این برندها برایشان اولویت بیشتری داشته باشد. این پدیده که در دنیای منابع انسانی به “Employer Branding” معروف است، تأثیر عمیقی بر توانایی یک سازمان در جذب، حفظ و انگیزه‌دهی به نیروی کار دارد.

تحقیقات نشان می‌دهد که هدفمندی تأثیرات ملموس داخلی دارد زیرا تعامل کارکنان را بهبود می‌بخشد. مطالعه جهانی گالوپ در سال ۲۰۱۳ نشان داد که تنها ۱۳ درصد از افراد در ۱۴۲ کشور گزارش کردند که در محل کار درگیر هستند، در حالی که نزدیک به یک چهارم گزارش کردند که “فعالانه عدم تعامل” دارند.

مزایا برای استخدام:

• جذب طبیعی: افراد خودشان به دنبال فرصت‌های شغلی در شرکت‌های معتبر می‌گردند، که نیاز به جستجوی فعال را کاهش می‌دهد. این پدیده باعث می‌شود که شرکت‌های با برند قوی بتوانند از میان بهترین متقاضیان انتخاب کنند، بدون اینکه نیاز به صرف هزینه‌های کلان برای جذب نیرو داشته باشند.
• کیفیت بالاتر متقاضیان: استعدادهای برتر و همسو با فرهنگ سازمانی جذب می‌شوند. این موضوع به معنای کاهش چرخش کارکنان و افزایش بهره‌وری کل سازمان است، زیرا افرادی که از قبل با ارزش‌ها و فرهنگ شرکت هماهنگ هستند، احتمال بیشتری برای ماندن و موفقیت دارند.
• کاهش هزینه‌های استخدام: نیاز کمتر به تبلیغات شغلی و فرآیندهای پیچیده استخدام. شرکت‌های با برند قوی اغلب وقت کمتری برای پر کردن موقعیت‌های شغلی نیاز دارند و هزینه‌های کمتری برای هدهانتینگ و استخدام صرف می‌کنند.

تأثیر بر حفظ کارمندان:

• غرور شغلی: کارمندان به کار در یک برند معتبر افتخار می‌کنند و احساس تعلق بیشتری دارند. این غرور نه تنها در محیط کار، بلکه در زندگی شخصی آن‌ها نیز تأثیر مثبت می‌گذارد و باعث می‌شود که آن‌ها به عنوان سفیران برند عمل کنند.
• امنیت شغلی: برندهای قوی ثبات بیشتری دارند و کارمندان احساس امنیت شغلی می‌کنند. مطالعه کرد که واحدهای کاری با بیشترین تعامل کارکنان ۱۰ درصد بالاتر از واحدهایی با کمترین تعامل در رتبه‌بندی مشتریان قرار گرفتند.
• فرصت‌های رشد: برندهای بزرگ معمولاً امکانات بیشتری برای توسعه حرفه‌ای و رشد کارکنان ارائه می‌دهند. این شرکت‌ها اغلب بودجه‌های بیشتری برای آموزش، توسعه مهارت‌ها و ایجاد مسیرهای شغلی متنوع در اختیار دارند.

بررسی موردی: گوگل و قدرت جذب استعداد

گوگل یکی از بهترین نمونه‌های قدرت جذب استعداد از طریق برندینگ سازمانی است. این شرکت سال‌هاست که در فهرست بهترین کارفرمایان جهان قرار دارد و میلیون‌ها نفر سالانه برای کار در آن درخواست می‌دهند. دلایل این جذابیت عبارتند از:

• فرهنگ نوآوری: گوگل به عنوان مکانی شناخته می‌شود که در آن ایده‌های خلاقانه پرورش می‌یابند
• مزایای استثنایی: از غذای رایگان گرفته تا امکانات ورزشی و فرصت‌های یادگیری
• تأثیر جهانی: کارکنان احساس می‌کنند که کار آن‌ها بر زندگی میلیاردها نفر تأثیر می‌گذارد
• برند قدرتمند: کار در گوگل به معنای عضویت در یکی از قدرتمندترین برندهای فناوری جهان است

بر اساس مطالعه شورای رهبری سازمانی، هدفمندی به خط پایین تبدیل می‌شود: سازمانی با کارکنان درگیر، سود خود را سه برابر سریع‌تر از رقبا رشد می‌دهد.

این آمار نشان می‌دهد که سرمایه‌گذاری در برندینگ سازمانی نه تنها برای جذب مشتری، بلکه برای ایجاد نیروی کار قدرتمند و متعهد نیز ضروری است.

چالش‌های برندینگ سازمانی

در حالی که برندینگ سازمانی مزایای بی‌شماری دارد، با چالش‌هایی نیز همراه است که مدیریت صحیح آن‌ها برای موفقیت بلندمدت ضروری است. این چالش‌ها نشان می‌دهند که قدرت برندینگ سازمانی سکه‌ای دو رو است که مدیریت دقیق و هوشمندانه آن را می‌طلبد.

آسیب‌پذیری در برابر بحران‌ها

وقتی همه چیز تحت یک نام واحد است، مشکل در یک بخش می‌تواند کل برند را تحت تأثیر قرار دهد.

مثال: سامسونگ و بحران گلکسی نوت ۷ (۲۰۱۶)

در تحلیل موسسه هاروارد بیزینس ریویو در سال ۲۰۱۶، مشکل انفجار باتری در گوشی گلکسی نوت ۷ نه تنها به این محصول خاص آسیب زد، بلکه اعتماد به کل برند سامسونگ را لرزاند. شرکت مجبور شد بیش از ۳ میلیون دستگاه فروخته شده را فراخوان کند و در نهایت تولید محصول را کاملاً متوقف کند. برآوردها نشان می‌دهد که هزینه این فراخوان بیش از ۶ میلیارد دلار بوده است.

تأثیرات گسترده بر برند:

• سهام سامسونگ نزدیک به ۷ درصد سقوط کرد و بیش از ۱۶ تریلیون وون (۱۴.۳ میلیارد دلار) از ارزش بازار این شرکت کاسته شد
• تا ۱۱ اکتبر ۲۰۱۶، سامسونگ حداقل ۹۲ گزارش از داغ شدن بیش از حد گلکسی نوت ۷ در آمریکا، ۲۵ گزارش سوختگی و ۵۵ گزارش آسیب به اموال دریافت کرد
• مقامات هوانوردی امارات در ۱۰ سپتامبر استفاده از دستگاه‌های سامسونگ در هواپیما را ممنوع کردند. سایر خطوط هوایی و مقامات هوانوردی مانند اداره هوانوردی فدرال آمریکا نیز مسافران را از روشن کردن گلکسی نوت ۷ در پروازها هشدار دادند

راهکارهای مدیریت بحران:

• واکنش سریع و شفاف: سامسونگ پذیرش سریع قطعات معیوب گلکسی نوت ۷ خود، راه را برای سایر برندها نشان داد تا مالکیت اشتباهات خود را بپذیرند. اعتراف به مشکل، ارائه اطلاعات دقیق و به‌روز، و اقدام فوری برای رفع آن ضروری است.
• جداسازی موقت: در صورت امکان، تمایز مشکل از کل برند و تأکید بر اینکه مشکل مربوط به یک محصول یا بخش خاص است.
• بازسازی اعتماد: سامسونگ سیستم جدید و چندمرحله‌ای کیفیت و بررسی ایمنی ایجاد کرد که همه تولیدکنندگانش باید دنبال کنند. علاوه بر این، سامسونگ از زمان بحران گلکسی نوت ۷ تغییرات داخلی متعددی ایجاد کرده است.

دشواری در تغییر و تحول

تغییر یا بازسازی برند سازمانی (Rebranding) فرآیندی پیچیده‌تر و زمان‌برتر از برندینگ محصول است. این امر نیازمند “چابکی” و “دانش‌محوری” است.

دلایل پیچیدگی:

• وسعت تأثیر: تغییر برند سازمانی بر تمام بخش‌ها، فرآیندها، ارتباطات داخلی و خارجی و حتی فرهنگ سازمانی تأثیر می‌گذارد.
• مقاومت داخلی: کارمندان ممکن است در برابر تغییرات در هویت و فرهنگ سازمانی مقاومت نشان دهند.
• هزینه‌های بالا: تغییر همه چیز از لوگو و هویت بصری تا نام شرکت، سیستم‌ها و مواد بازاریابی، می‌تواند بسیار پرهزینه باشد.

مثال: تغییر نام و برند شرکت گوگل به الفابت (Alphabet)

این تغییر که در سال ۲۰۱۵ اتفاق افتاد، گوگل را به زیرمجموعه‌ای از شرکت مادر جدید به نام الفابت تبدیل کرد. لری پیج و سرگی برین به ترتیب به عنوان مدیرعامل و رئیس الفابت منصوب شدند، در حالی که سوندار پیچای مدیرعامل بخش اصلی گوگل شد.

اهداف این تغییر:

• جداسازی فعالیت‌های تجاری که هیچ وجه مشترکی نداشتند، ایجاد شفافیت بیشتر برای سرمایه‌گذاران در مورد ساختار و کسب‌وکارهای مختلف، و امکان رشد هر بخش به عنوان برند مستقل
• ایجاد ساختار “خانه برندها” که نوآوری را تشویق و تسهیل می‌کند، زیرا داشتن یک برند غالب مانند گوگل، رویکردهای متفاوت و فرهنگ‌های زیرسازمانی را سرکوب می‌کند

پیچیدگی‌های این تغییر:

• سه سال پس از بازسازی، مشخص نیست که آیا مدل جدید نوآوری Other Bets را افزایش داده یا کاهش داده است. از زمان اعلام الفابت، شرکت تعداد کمی زیرمجموعه جدید معرفی کرده، یکی را به گوگل بازگردانده، و حتی چندین پروژه را به شرکت‌های مستقل خارج از الفابت تبدیل کرده است
• نام الفابت بسیار ساده است و واقعاً منحصربه‌فرد بودن شرکت را منعکس نمی‌کند. همچنین، این نام از قبل نام چندین شرکت دیگر است و می‌تواند مسائل قانونی قوی ایجاد کند

محدودیت در استراتژی‌های بازاریابی خاص

“محدودیت در استراتژی‌های بازاریابی خاص: برندینگ سازمانی ممکن است انعطاف‌پذیری در بازاریابی محصولات خاص را کاهش دهد و نیاز به “دقت” در هماهنگی دارد.

محدودیت‌ها:

• قیمت‌گذاری: تمامی محصولات و خدمات تحت یک برند سازمانی باید با جایگاه و اعتبار کلی برند همخوان باشند، که ممکن است انعطاف‌پذیری در استراتژی‌های قیمت‌گذاری را محدود کند.
• مخاطب هدف: اگر شرکت محصولات متنوعی برای بازارهای کاملاً متفاوت تولید می‌کند، برند سازمانی ممکن است نتواند به طور مؤثر با تمامی این گروه‌های هدف ارتباط برقرار کند.
• پیام‌رسانی: تمامی پیام‌های بازاریابی باید با هویت کلی و ارزش‌های برند سازمانی سازگار باشند، که ممکن است خلاقیت در کمپین‌های محصول‌محور را محدود کند.

به عنوان مثال برند “Old Spice” تحت مجموعه Procter & Gamble برند Old Spice که سال‌ها به عنوان محصولی برای مردان مسن‌تر شناخته می‌شد و جایگاهی سنتی داشت، بخشی از مجموعه عظیم Procter & Gamble (P&G) است. P&G به عنوان یک شرکت مادر، بر ارزش‌هایی چون “نوآوری، کیفیت و اعتماد” در تمام برندهای خود تأکید دارد. اما وقتی Old Spice تصمیم گرفت تصویر خود را برای جذب مخاطبان جوان‌تر و مدرن‌تر تغییر دهد (با کمپین‌های طنزآمیز و ویروسی مانند “The Man Your Man Could Smell Like”)، نیاز به آزادی عمل بیشتری در لحن و پیام داشت که ممکن بود با کلیت برند P&G (که بر محصولات خانگی و مراقبت‌های شخصی تمرکز دارد) در تضاد باشد. P&G باید این انعطاف‌پذیری را به Old Spice می‌داد تا بتواند کمپین‌های جسورانه خود را اجرا کند، در حالی که مراقب بود این اقدامات به اعتبار برند مادر لطمه‌ای وارد نکند. این تعادل‌بخشی بین یک برند سازمانی قدرتمند و نیازهای یک برند محصول برای نوآوری و ریسک‌پذیری، یک چالش همیشگی است.

این چالش‌ها نشان می‌دهند که برندینگ سازمانی ، علی‌رغم مزایای بسیار، نیاز به مدیریت دقیق، پیش‌بینی ریسک‌ها و آمادگی برای مواجهه با بحران‌ها دارد. موفقیت در این حوزه به توانایی تعادل میان فرصت‌ها و تهدیدها بستگی دارد.

مطالعات موردی در خصوص چند برند سازمانی موفق

مطالعه موردی ۱: سامسونگ – رهبر عصر هوش مصنوعی

سامسونگ از یک شرکت تجاری کوچک در کره جنوبی در دهه ۱۹۶۰ تا یکی از بزرگ‌ترین و معتبرترین برندهای فناوری جهان تحول یافته است. امروز این شرکت در حال رهبری انقلاب هوش مصنوعی است.

استراتژی برندینگ سازمانی امروز

سامسونگ در سال ۲۰۲۴ ماموریت جدید خود را با عنوان “AI for All” معرفی کرد که هدف آن دموکراتیزه کردن دسترسی به هوش مصنوعی است. ارزش‌های اصلی این شرکت شامل نوآوری، کیفیت، تعالی، همزیستی و چابکی هوشمند است. شخصیت برند سامسونگ امروز به عنوان پیشرو در AI، قابل اعتماد و فوق‌العاده نوآور شناخته می‌شود.

موفقیت‌های چشمگیر ۲۰۲۴

گسترش اکوسیستم هوش مصنوعی سامسونگ هدف بلندپروازانه خود را برای ارائه ۲۰۰ میلیون دستگاه با قابلیت AI تا پایان ۲۰۲۴ اعلام کرده است. SmartThings اکوسیستم این شرکت اکنون بیش از ۵۰۰ میلیون دستگاه را به هم متصل کرده و امکان کنترل از راه دور تمام محصولات سامسونگ با قابلیت AI را فراهم می‌کند. Galaxy AI با ویژگی‌های نوآورانه مانند Live Translate و Circle to Search تجربه کاربری را کاملاً متحول کرده است.

همکاری راهبردی با صنعت خودرو یکی از نوآوری‌های جالب سامسونگ، همکاری با هیوندای برای ارائه قابلیت‌های Home-to-Car و Car-to-Home از طریق SmartThings است که تحولی واقعی در صنعت خودرو ایجاد کرده است.

پیشرفت‌های فنی انقلابی سامسونگ فرآیند ۲ نانومتری SF2Z با تکنولوژی BSPDN را توسعه داده که عملکرد، قدرت و مساحت محصولات را به طرز چشمگیری بهبود می‌بخشد. همچنین تولید انبوه SF4U با فرآیند ۴ نانومتری برای سال ۲۰۲۵ برنامه‌ریزی شده است.

درس از بحران Galaxy note 7

داستان مدیریت بحران سامسونگ در ماجرای Galaxy note 7 درسی ارزشمند در شفافیت و سرعت عمل است. این شرکت توانست با پیاده‌سازی سیستم ۸-Point Battery Safety Check، بازیابی اعتماد مشتریان با Galaxy Note 8، و ارتقای استانداردهای صنعت برای ایمنی باتری، از این بحران قوی‌تر بیرون بیاید.

نگاه به آینده

سامسونگ تا سال ۲۰۲۷ راه‌حل یکپارچه AI با فناوری co-packaged optics ارائه خواهد داد و در حال کار بر روی نوآوری در مواد و ساختار برای فناوری‌های زیر ۱.۴ نانومتر است.

“برند سازمانی شما تنها چیزی است که رقبا نمی‌توانند کپی کنند. محصولات می‌توانند تقلید شوند، اما روح و شخصیت سازمان شما منحصربه‌فرد است.” – هاوارد شولتز، بنیانگذار استارباکس

هیستوبرند؛ هر برند، یک ماجرا